BELGIA W SKRÓCIE
Flaga Belgii
|
Herb Belgii 
|
|
|
Belgia, Królestwo Belgii (Koninkrijk België, Royaume de
Belgique, Königreich Belgien) – państwo federacyjne w zachodniej Europie w
południowych Niderlandach. Graniczy od zachodu z Francją (620 km), od południa
z Luksemburgiem (148 km), od wschodu z Niemcami (167 km) i od północy z
Holandią (450 km). Łączna długość granic lądowych wynosi 1 385 km, ponadto
istnieje 64 km fragment wybrzeża Morza Północnego. Podzielona jest na dwie
strefy językowe: francuską i flamandzką. Bruksela, stolica Belgii, jest
jednocześnie "stolicą" Unii Europejskiej.
Skład etniczny: Belgowie – Flamandowie 58%, zamieszkujący
głównie północną część kraju (Antwerpię, Flandrię Zachodnią i Wschodnią,
Limburgię i północą Brabancję), Walonowie 31%, mieszkający na południu: Hainut,
Ličge, Namur, Luksemburg i południową Brabancję), Włosi (3%), Marokańczycy
(1%), Francuzi (1%), Holendrzy (1%), Niemcy (1%), Turcy (0,6%). Około 35 tys.
mieszkańców stanowią Polacy mieszkający głównie w Liège, Charleroi, Brukseli,
Antwerpii oraz zagłębiu górniczym – Kempen. Wyznania: katolicy 90%, muzułmanie
1%, protestanci 0,4%, bezwyznaniowcy 8%.
Jednostka monetarna: 1 frank belgijski = 100 centimów, wycofany z obiegu 28
lutego 2002, zastąpiony przez euro.
Analfabetyzm sięga 1%. Przyrost naturalny: 0,15% (2005). Średnia długość życia:
mężczyźni 75 lat, kobiety 82 lata.
Historia
Pierwotnie obszar dzisiejszej Belgii zamieszkany był przez
Celtów oraz celtycko-germański lud Belgów. Od I wieku p.n.e. przez kolejne
setki lat tereny te znajdowały się we władaniu Rzymu (część prowincji Galia –
Gallia Belgica). Od III wieku postępująca chrystianizacja. Od roku 486 obszar
dzisiejszej Belgii stał się częścią państwa Franków. Po traktacie w Verdun w
roku 843 Belgia została podzielona pomiędzy Francję i Niemcy. W XV wieku Belgia
była częścią Burgundii, a w roku 1477 została przejęta przez Austrię cesarza
Maksymiliana I. W latach 1556-1714 Belgia należała do Hiszpanii, a następnie
znowu do Austrii (1714-1794), Francji (1794-1814), a w okresie 1814-1830 była
połączona z Holandią – Królestwo Niderlandów. W roku 1830 Belgia stała się
niezależnym państwem. Niepodległość zdobyła w wyniku powstania przeciwko
dominacji holenderskiej (rewolucja belgijska). W czasie wojny światowej Niemcy
zaatakowały neutralną Belgię. Na mocy traktatu wersalskiego do Belgii
przyłączono niemieckie okręgi Eupen i Malmedy. W 1940 roku ponownie neutralna
Belgia została zaatakowana przez hitlerowskie Niemcy. Po zakończeniu drugiej
wojny światowej Belgia porzuciła neutralność i stała się członkiem NATO, a
także została jednym członków-założycieli Wspólnoty Europejskiej. Z Holandią i
Luksemburgiem Belgia stworzyła w roku 1948 unię celną, a 1960 unię gospodarczą
– powstał Benelux. W roku 1960 niepodległość uzyskała jedyna większa kolonia
tego państwa Kongo Belgijskie, a w roku 1962 terytoria mandatowe Rwanda i
Burundi. W XX wieku dochodziło do stopniowego podziału na dwie strefy językowe
położoną na północy Flandrię (język niderlandzki) i na południu Walonię (język
francuski). Spowodowało to w 1963 roku formalny podział Belgii na 3 regiony:
Flandrię, Walonię i stołeczny region Brukseli. W roku 1993 doszło do
przekształcenia Belgii w państwo federalne z 3 regionami o szerokiej autonomii.
W 2007 spór o dalszą reformę i większą samodzielność Flandrii przyczynił się do
kłopotów ze sformułowaniem rządu federalnego.
Gospodarka
Jeden z najlepiej rozwiniętych krajów Europy. PKB wyniósł
254 mld euro (na 1 mieszkańca – 30 001 euro). Podatki w Belgii należą do
najwyższych w Europie i stanowią 47% PKB. Wskaźnik Giniego, czyli poziom
rozpietości w dochodach, wynosi 27. Belgia ma również najwyższy na świecie
eksport per capita. W ostatnich latach udało się także zmiejszyć zadłużenie z
120% PKB w 1980 rok do obecnych 90% PKB. Podstawą gospodarki jest wysoko
rozwinięty przemysł (głównie hutniczy, maszynowy, elektrotechniczny, spożywczy,
chemiczny, włókienniczy) oraz wysoko towarowe rolnictwo (hodowla bydła, trzody;
uprawa zbóż, buraków cukrowych). Antwerpia jest największym w świecie ośrodkiem
szlifowania diamentów. Liczne atrakcyjne miejscowości turystyczne, między
innymi: Antwerpia, Bruksela, Gandawa, Brugia.
Przemysł
Belgia jest wysoko rozwiniętym krajem przemysłowym, którego
gospodarka oparta jest na importowanych surowcach, m.in. z dawnej kolonii -
Zairu. Wydobywa się: węgiel kamienny (zagłębia Boringe, Charleroi, Liegé),
wydobycie którego spada z powodu zamykania nierętownych kopalń oraz surowce
budowlane: porfiry, wapienie, kwarcyty, piaski, marmury, jak również niewielkie
ilości metali nieżelaznych. Liczne zakłady przemysłu: maszynowego (produkcja
maszyn włókienniczych i górniczych, turbin, broni), samochodowego (50%
montowanych samochodów na świecie słynnych firm: Ford, General Motors,
Renault), środków transportu (zakłady taboru kolejowego), zbrojeniowego, stoczniowego,
elektronicznego (produkcja telewizorów i radioodbiorników), hutniczego (jedna z
największych na świecie produkcja stali na 1 mieszkańca), chemicznego
(produkcja sody - firma Solvay, kwasu siarkowego, nawozów azotowych i
fosforowych), farmaceutycznego, petrochemicznego (rafinerie ropy naftowej),
metali nieżelaznych, włókienniczego (wełniany, lniany), szklarskiego,
papierniczego, cementowego, spożywczego (produkcja mięsa, piwa, czekolady,
cukru) oraz włókienniczego, mającego najdłuższe tradycje we Flandrii. W
Antwerpii znajdują się słynne szlifiernie diamentów (75% światowego handlu
diamentami). Liczne zakłady rzemieślnicze, m.in. włókiennicze (wyrób dywanów) i
koronkarskie (słynne koronki brabanckie).
Energia elektryczna pochodzi z elektrowni cieplnych (38%),
jądrowych (55%, Doel 2680 MW, Tihange 2770 MW) i wodnych (6,5%). Produkcja
energii elektrycznej 72,2 TWh (terowatogodzin) co daje 7560 kWh na 1 mieszkańca
(1995). Turystyka rozwinięta gł. na wybrzeżu i w Ardenach. Liczne kąpieliska
morskie: Ostenda, Knokke-Heist. Komunikacja bardzo dobrze rozwinięta.
Belgia jest krajem o najgęstszej sieci kolejowej na świecie
(3437 km). Dużą rolę odgrywa także transport samochodowy (145,8 tys. km dróg w
tym większość asfaltowych) oraz transport śródlądowy. Największe porty morskie
i rzeczne: Antwerpia (111,9 mnl t przeładunku w 1997), Bruksela, Liegé,
Gandawa, Ostenda, Zeebrugge, Nieuwpoort. Dobrze rozwinięta komunikacja lotnicza
(największa firma lotnicza SABENA). Międzynarodowe porty lotnicze w: Brukseli,
Antwerpii, Ostendzie.
Geografia
Najwyższy punkt: Signal de Botrange 694 m n.p.m.
Najniższy punkt: Morze Północne 0 m n.p.m.
Większą część powierzchni Belgii stanowią peryglacjalne i
aluwialne niziny; w północnej części płaska, częściowo zabagniona równina
Flandrii (tzw. Belgia Niska), oddzielona od morza wałem wydm (wys. do 20m),
oraz pagórkowata i piaszczysta kraina Kempen (wys. do 95 m); w środkowej części
(Belgia Średnia) wysoczyzna Brabancji (wys. 100 – 200 m) zbudowane głównie z
glin i piasków trzeciorzędowych pokrytych lessem oraz wzgórza Hainaut (na
zachodzie) zbudowane z utworów glinianych.
Klimat
Klimat umiarkowanie ciepły, morski, z dużym zachmurzeniem i
częstymi opadami oraz mgłami, w górach do 200 dni w roku, na nizinach 40-60
dni. Średnia temperatura powietrza wynosi w styczniu od 0° na północy do 3°C na
południu oraz 16-19°C w lipcu. Roczna suma opadów waha się od 700 do 1000 mm.
Średnia temperatura powietrza i średnia suma opadów w stolicy kraju wynoszą: w
styczniu 2°C i 83 mm, w lipcu 17°C i 97 mm.
Podział administracyjny Belgii
Belgia jest państwem federalnym, a jej podział
administracyjny odzwierciedla złożoną strukturę etniczną, językową i kulturową
tego kraju.
Belgia podzielona jest na trzy wspólnoty, trzy regiony oraz
cztery regiony językowe. Dwa z trzech regionów dzielą się dalej na prowincje,
po 5 w każdym. Trzeci region to region stołeczny Brukseli. Ponadto najniższym
stopniem podziału są gminy, których jest 589.
Cztery z tych pięciu podziałów mają określone granice
geograficzne: regiony, regiony językowe, prowincje i gminy. Natomiast w
przypadku wspólnot sprawa jest bardziej skomplikowana. Zostały one bowiem
powołane jako instytucje, w których kompetencji leży dbanie o rozwój języka i
kultury. Ale zgodnie z prawem nie odnoszą się one do żadnej grupy ludności ani
terytorium. Z drugiej strony mają one wyznaczony dokładnie obszar, na którym
mogą legalnie działać: wspólnota flamandzka na terenie Flandrii i w Brukseli,
francuska - na większości obszaru Walonii i w Brukseli, a niemieckojęzyczna - w
niewielkiej części prowincji Liège (Walonia), przy granicy z Niemcami.
Trzy regiony autonomiczne Belgii:
Trzy wspólnoty:
Cztery regiony językowe:
region francuskojęzyczny
region niderlandzkojęzyczny (język flamandzki)
dwujęzyczny region Brukseli
region niemieckojęzyczny
Prowincje Belgii:
Flandria:
Antwerpia (nid. Antwerpen, st. Antwerpia)
Brabancja Flamandzka (nid. Vlaams Brabant, st. Leuven)
Flandria Wschodnia (nid. Oost-Vlaanderen, st. Gandawa)
Flandria Zachodnia (nid. West-Vlaanderen, st. Brugia)
Limburgia (nid. Limburg, st. Hasselt)
Walonia:
Brabancja Walońska (fr. Brabant-Walloon, st. Wavre)
Hainaut (fr. Hainaut, st. Mons)
Liège (fr. Liège, niem. Lüttich, st. Liège)
Luksemburgia (fr. Luxembourg, st. Arlon)
Namur (fr. Namur, st. Namur)
|